ولتر (Voltaire) شاعر و فیلسوف فرانسوی (۱۷۷۸– ۱۶۹۴)
چقدر رقّتآور و چقدر کمبود تفکر اگر گفته شود حیوانات ماشینهایی تهی ار فهم و احساس هستند… آیا طبیعت این همه رشتۀ عصبی را برای آن در این حیوان تعبیه کرده است که چیزی را درک نکند؟ آیا او عصبهایی دارد که قابلیت رنج کشیدن را از او میگیرند؟ به نظر من، مردم برای انکار این همه دلایل طبیعی که نشان میدهند حیوانات ماشینهای متحرک نیستند شایستۀ سرزنش هستند. گذشته از این، به نظر میرسد که (این مردم) هرگز با دقت و توجه به رفتار حیوانات نگاه نکردهاند و صداهای متفاوت نیاز، رنج، لذّت، عشق، خشم و علایق آنها را نشنیدهاند. اگر آنها نمیتوانستند احساس کنند، قادر نبودند به این خوبی (این احساسات را) ابراز کنند… همانطور که موهبت زندگی به ما بخشیده شده است، به آنها نیز بخشیده شده است، همان احساسات، همان تصّورات، همان حافظه و همان خلقت. گیاهخواری حکم معیاری را دارد که توسط آن تشخیص میدهیم آیا پیگیری کمال اخلاقی در طرف بشری واقعی و صادقانه است یا نه. آنچه مشخص است این حمامهای خون که بدون پایان در کشتارگاهها و آشپزخانههای ما برگزار میشوند، انزجار ما را بر نمیانگیزند. کاملاً برعکس، ما این حیوانیت را که غالباً عامل بیماری نیز هست، برکت خدا میدانیم و از او به خاطر قتلهایمان تشکر میکنیم. آیا ممکن است چیزی منزجر کنندهتر از تغذیۀ دائمی از لاشهها وجود داشته باشد؟